Medicijn al getest ter voorkoming van galstenen

Ursodeoxycholzuur is getest en goed bevonden voor het oplossen van cholesterol galstenen, maar deze werking is niet opgenomen in de Richtlijnen, volgens welke een specialist behandelt. De huisarts verwijst patiënten met galstenen altijd standaard door naar de specialist. De huisarts heeft echter wel toegang tot informatie over deze medicijnen via hun Farmacotherapeutisch Kompas. Zie voor meer informatie ook bij Doel van de site.

Ik heb geen specifieke medische kennis, maar onderstaande pagina's in de Richtlijn voor galstenen voor specialisten lijken mij van belang voor patiënten met een verhoogd risico op galstenen, èn alle mensen met galstenen (= Richtlijn pagina 82).  


Richtlijn galstenen pagina 46

Hieruit blijkt dat het middel Ursochol ook getest is als preventief middel ter voorkoming van sludge. Sludge is een neerslag van cholesterolkristallen in galblaas/galwegen, waaruit galstenen kunnen ontstaan. Sludge komt bijvoorbeeld voor bij mensen die sterk vermageren. 
 

Richtlijn galstenen pagina 77

Hier staan positieve testresultaten van preventief Ursochol-gebruik: geen galstenen!

In 1988 heeft Broomfield een test gedaan onder mensen die sterk vermagerden. Hij gaf een deel een placebo en een deel Ursochol/Ursodeoxycholzuur, ter preventie van sludge. Ik lees hieruit dat in de placebo-groep 28% sludge / 22% galstenen kreeg en de Ursodeoxycholzuur-groep 100% sludge en galsteen-vrij bleef.

Specialisten weten dit? De huisarts, die contact heeft met mensen met galstenen die in risicogroepen vallen ook? Het vreemde is dat bij het lezen van medische discussie sites blijkt dat mensen die begeleid vermageren toch vaak galstenen krijgen, maar Ursodeoxycholzuur nooit preventief slikken.

Daarnaast is het bekend dat hormonen invloed hebben op het aanmaken van galstenen. Zie b.v. hier. Bij zwangerschap is de hormoonspiegel flink anders en ook deze groep vrouwen blijkt vaak galstenen te krijgen. Na de geboorte van hun kind worden hun galstenen verwijderd door operatie. 

Aangezien in deze beide gevallen galstenen bij incident ontstaan, lijkt het de moeite waard om met een medicijn galstenen op te lossen. De kans dat de galstenen terugkomen is vast lager dan bij anderen, omdat er geen sprake is van erfelijke aanleg, maar van een tijdelijk gewijzigde lichamelijke situatie. Het lijkt mij dat bij sterk vermageren de gal ongebruikt in de galblaas ligt in te dikken, omdat er opeens weinig vet te verteren is. Bij zwangerschap is de hormoonspiegel tijdelijk uit balans.

Zijn medici wel voldoende op de hoogte van het medicijn zelf en de toepassingsmogelijkheden? Behalve 'operatie-weigeraars' zouden mensen die sterk vermageren en vrouwen die net een baby hebben gekregen wellicht ook een doelgroep kunnen zijn? Waarom niet? 

Richtlijn galstenen pagina 82

Hierin staat dat een patiënt voor de galblaasoperatie mondeling en schriftelijk dient te worden ingelicht over de operatie indicatie, alternatieven, de operatieve techniek met inbegrip van de conversiekans en potentiële risico’s.

Ik zou graag willen dat dit gaat gebeuren: ‘inlichting over de alternatieven’. Daarbij kan nog in aanmerking genomen worden dat een galblaas operatie een risico heeft voor patiënten met galstenen en duur is voor de zorgfinanciers. 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb